Na zimę warto okryć judaszowca, zwłaszcza jeżeli jest to młode drzewo. – Oczywiście nie da się całego drzewa okryć ze względu na jego wysokość – zaznacza nasz rozmówca. – Zwykle judaszowiec dorasta do 12 metrów, chociaż w polskich warunkach ma on najwyżej 6 metrów wysokości. Pobierz ten film Dojrzałe Owoce Śliwki Kołyszą Się Na Gałęziach W Ogrodzie W Słoneczny Poranek teraz. Szukaj więcej w bibliotece wolnych od tantiem filmów stockowych iStock, obejmującej filmy Drzewo owocowe, które można łatwo i szybko pobrać. Drzewołazy Edelrid TALON są jednymi z najlżejszych drzewołazów na rynku. Przy ich projektowaniu kierowano się potrzebami i kształtem nogi. Dzięki temu drzewołazy są maksymalnie ergonomiczne oraz zapewniają wysoki komfort i elastyczność podczas wielogodzinnego użytkowania. Drzewołazy, spełniające wymagania normy ANSI F887­13 4. Perukowiec podolski. Taki wielki i piękny okaz ze zdjęcia rośnie u moich sąsiadów. Oprócz czerwonych liści ma też piękne, czerwone pióropusze, które są największą ozdobą. ( przeczytaj więcej o perukowcu) 5. Śliwa wiśniowa. Śliwa wiśniowa nazywana również śliwowiśnią to drzewo dorastające do ok. 5 m. wysokości. O zwisających gałęziach czy spadających jabłkach mówi kodeks cywilny. Z jego art. 149 wynika, że można wejść na sąsiednią nieruchomość w celu usunięcia zwieszających się z drzew Domek na drzewie można zawiesić na kilka sposobów. Bez względu na wybrany sposób, należy pamiętać, że drzewo będzie się kołysać na wietrze z boku na bok. Należy więc upewnić się, że ruchy te nie będą przyczyniały się do uszkodzenia domku. Do wyboru jest kilka sposobów zawieszenia domku na drzewie: 1) Przykręcenie do drzewa Redakcja 12 listopada, 2021. „Konferencja” jest jedną z najpopularniejszych odmian gruszy. Charakteryzuje się niesamowitym, słodkim smakiem oraz dużą odpornością na choroby. „Konferencja” jest siewką z wolnego zapylenia drzewa Leon Leclerc de Laval. Dzięki temu, że nie ma specjalnych wymagań co do gleby oraz obficie obrasta mały ssaka z kolcami: OSTROGI: z kolcami na butach jeźdźca: OSTROGA: z kolcami na bucie jeźdźca: agrest: z kolcami i zielonymi owocami: MADEJ: czekało na niego łoże z kolcami: ostrosz: ryba z jadowitymi kolcami na głowie: akantoda: paleozoiczna ryba z kolcami na płetwach Kolejne kwitnące krzewy letnie to budleje Davida - Buddleja davidii, pochodzące z Chin. Te krzaki ozdobne mają wyprostowany pokrój, a ich boczne pędy lekko przewisają. Dorastają do 2-3 m wysokości i mają delikatnie filcowato owłosione pędy. Liście pojawiają się wiosną, lecz jesienią opadają. kwilaja. drzewo z rodziny różowatych. baobab. potężne drzewo z sawanny. jedlica. drzewo z rodziny sosnowatych. olcha. drzewo z rodziny brzozowatych. drzewo z łęgów - hasło do krzyżówki. FkM4. Please verify you are a human Access to this page has been denied because we believe you are using automation tools to browse the website. This may happen as a result of the following: Javascript is disabled or blocked by an extension (ad blockers for example) Your browser does not support cookies Please make sure that Javascript and cookies are enabled on your browser and that you are not blocking them from loading. Reference ID: #eee4e62f-0db2-11ed-b1a1-6a464b644572 Grochodrzew wysokości 130-150 cm Grochodrzew inaczej Robinia akacjowa to drzewo liściaste, dorastające do 15-20 m wysokości, o luźnej i nieregularnej koronie i pniu rozwidlającym się nisko nad ziemią w grube konary. Przez pierwsze lata robinia rośnie dość szybko, a po tym okresie jej wzrost niemalże całkiem ustaje. Pień i starsze gałęzie robinii pokrywa głęboko spękana, szarobrązowa kora. Lśniąca, czerwonobrunatna na młodych pędach. Grochodrzew Akacja duża sadzonka miododajne 150 CM Rodzaj rośliny Inny Kwiaty robinii są motylkowe różowe przedsłupne, silnie pachnące. Zebrane w grona o długości 10-20 cm. Wewnątrz korony kwiatu można wyróżnić 10 pręcików, z których 9 jest zrośniętych, a 1 pręcik jest wolny. Roślina posiada kolce na niektórych gałęziach. Charakterystyczne kwiaty pojawiają się na przełomie maja i czerwca, a drzewo niekiedy powtarza kwitnienie. Przedsłupne kwiaty zapylane są przez błonkówki (głównie pszczoły), a robinia akacjowa należy do najbardziej miododajnych roślin występujących w Polsce. Miód rubinowy (nazywany akacjowym) jest jasny, przezroczysty i nie krystalizuje. Grochodrzew ma małe wymagania glebowe. Drzewa tego gatunku najlepiej rosną na glebach świeżych, np. płowych i brunatnych, ale zadowolą się również gliniasto-piaszczystymi i piaszczysto-gliniastymi. Towar doskonale zapakowany na czas transportu: pakowany w pudło, korzenie umieszczone w wilgotnej ziemi bez donicy, ponieważ donica kaleczy pozostałe rośliny podczas transportu. Roślinki są włożone razem do worka foliowego a wszystko owinięte specjalną folią Instrukcje sadzenia 1 Wykopujemy dołek, zawsze większy od korzeni rośliny. 2. Wlewamy wiadro wody (około 10 litrów) do wykopanego dołka - jak roślina jest mniejsza to oczywiście mniej lejemy wody. 3. Wkładamy roślinkę i zasypujemy ziemią. 4. Ważne: roślina ma być na środku wykopanego dołka oraz ziemia ma być delikatnie ubita wokół pnia drzewka/krzaczka. 5. Nie dajemy żadnego obornika i nawozu pod korzenie ponieważ może tylko popalić młode pędy korzeniowe. 6. Na koniec podlewamy roślinę (około 10 litrów wody) - w okresie obfitych opadów nie trzeba tak obficie podlewać po posadzeniu. 7. Jeżeli drzewko jest małe, dobrze jest wbić obok palik zabezpieczający. 8. Jeżeli sadzimy rośliny w polu lub na otwartej przestrzeni dobrze jest drzewko zabezpieczyć siatką przeciw dzikiej zwierzynie. 9. Po zakończeniu sadzenia trzeba delikatnie roślinę nawozić nawozem granulowanym wieloskładnikowym posypując wokół rośliny garstkę na 1 roślinę czyli +- 1 czubata łyżka od zupy. 10. Po posadzeniu w okresie suszy podlewamy raz dziennie a nawet rano i wieczorem. 11. Po tygodniu od sadzenia jest dobrze zapobiegawczo wykonać oprysk od grzyba Topsinem a za 14 dni dobrze jest opryskać również zapobiegawczo od robaka Mospilanem, ten środek jest tani i bardzo dobry ponieważ jest to środek który działa w wysokich temperaturach oraz głęboko wnika w roślinę i ją dobrze zabezpiecza od szkodników. 12. Rośliny w okresie wiosennym w naturalny sposób nie mają liści dzięki czemu lepiej znoszą czas przewozu , natomiast w okresie jesiennym rośliny w naturalny sposób mają już liście przebarwiające się na żółto, czerwono brązowo lub już ich tez nie mają – po prostu roślina zaczyna przygotowywać się do odpoczynku kupowane w okresie wiosennym dla lepszego przetrwania czasu przewozu wyjmowane są z ciemnej chłodni i z tego powodu roślina ma zakłócony cykl wegetacji co wpływa na jej wygląd - ma mniej rozwinięte liście lub ich prawie brak, dzięki czemu po włożeniu jej do gruntu i wysokim temperaturom powietrza oraz mocnemu podlewaniu szybko zaaklimatyzuje się w danym miejscu nasadzenia i będzie miało ładne kupowane w okresie późnowiosennym aż do czasu jesieni mają liście które podczas przewozu najczęściej więdną ale proszę się tym nie przejmować - to jest naturalny system obronny rośliny żeby całość nie uschła, dlatego proszę oberwać uschnięte liście i mocno podlewać aż roślina wypuści kupowane jesienią/zimą w naturalny sposób nie posiadają liści, więc proszę się tym nie przejmować tylko po posadzeniu rośliny trzeba ją podlewać, a gdy pojawią się duże mrozy należy zabezpieczyć ją przed niską temperaturą. SADZONKI DRZEWEK MOGĄ NIEZNACZNIE RÓŻNIĆ SIĘ OD SIEBIE, CO NIE WPŁYWA NA, JAKOŚĆ DANYCH RODZAI RÓŻNIĄ SIĘ OD SIEBIE WYGLĄDEM. JEDNE SĄ TYLKO JEDNYM PATYCZKIEM BEZ BOCZNYCH GAŁĄZEK, DRUGIE MAJĄ TROCHĘ ROZWINIĘTA KORONKĘ - ALE JEDNE I DRUGIE PO ROKU BĘDĄ ZACZYNAŁY TWORZYĆ PRAWIDŁOWĄ FORMĘ DRZEWKA DANEJ roślin Do zasilania roślin możemy stosować nawozy organiczne (naturalne) oraz mineralne (o zróżnicowanym składzie). W okresie wiosennym rośliny potrzebują nawozów zasobnych w azot, późnym latem i jesienią nawozimy je mieszankami potasowo-fosforowymi (w odpowiednich dawkach).Nawożenie drzewek Wiosenne nawożenie azotem młodych drzewek owocowych należy zastosować na przełomie marca i kwietnia. W roku pierwszym oraz drugim 50 g azotu, w trzecim i czwartym - 80 g. Na glebach lekkich w sadzie owocującym należy zastosować od 60-120 kg azotu na hektar. W dawkach: 1/3 w marcu, 1/3 po kwitnieniu, 1/3 po 20 krzewów Nawozy azotowe stosujemy tylko do końca czerwca, później już tylko te zawierające fosfor i potas. Stosowanie: Nawozy mineralne stosuje się na wilgotną glebę, rozsypując granulki lub proszek wokół roślin i delikatnie przekopując grabkami z wierzchnią warstwą gleby. Następnie nawóz i glebę trzeba dobrze roślina Pielęgnacja roślin to szereg ważnych czynności mających wpływ na ich prawidłowy rozwój. Dwa podstawowe zabiegi to podlewanie oraz nawożenie. Zarówno dawka nawozu jak i wody musi być dopasowana do wymagań konkretnego gatunku. W skład pielęgnacji wchodzi też przycinanie rozrastających się gałęzi drzew i krzewów. Ma ono między innymi na celu usunięcie chorych pędów i pobudzenie rośliny do rozwoju. Ważne zabiegi to również ściółkowanie, przesadzanie i usuwanie pędy Nie tworzą dzikich pędów. Nawadnianie Zwykle rośliny w pojemnikach podlewa się raz dziennie za wyjątkiem cytrusów, które lubią suchsze ziemie. Nawożenie Na wiosnę wystarczy jednokrotne nawożenie nawozem pełnoskładnikowym, który należy wprowadzić bezpośrednio do ziemi. Najlepszym nawozem jest ten o długotrwałym działaniu, ponieważ dostarcza roślinie substancje odżywcze jedynie podczas dostatecznie wysokich temperaturach i według potrzeb rośliny. Od początku sierpnia już nie należy nawozić, żeby rośliny mogły przygotować się do zimy w pełni rozwinięte! Ochrona roślin Główną przyczyną chorób roślin uprawianych w pojemnikach jest nieodpowiednie stanowisko, które może być zbyt wilgotne i zacienione. W przypadku ataku mszyc lub przędziorków należy zastosować odpowiednie preparaty chemiczne. Identyczne kroki należy podjąć w przypadku pojawienia się mączniaka na fuksjach. Okres sadzenia Najlepszą porą na sadzenie i przesadzanie jest wczesna wiosna. Przycinanie Przed zimowaniem pędy roślin warto lekko przyciąć. Po okresie zimowym i chłodnym, kiedy pojemniki z roślinami zostaną przeniesione na świeże powietrze należy je przyciąć do pożądanych kształtów. Latem zalecamy nie przycinać, ponieważ rośliny mogłyby stracić swoją naturalną urodę. Sadzenie Zastosować należy dostatecznie duże donice. Dno powinno mieć otwory i warstwę drenażową, żeby nadmiar wody mógł swobodnie odpływać. Wielkość donicy powinna być zawsze wprost proporcjonalna do wielkości rośliny. Niemal wszystkim roślinom pojemnikowym powodzi się w gliniasto – próchniczej ziemi. Najlepiej jest użyć gotowych mieszanych substratów. Dobra ziemia do sadzenia jest droższa, ale tylko mając najlepszą glebę można osiągnąć pożądany efekt! Uprawa i pielęgnacja roślin Rośliny do pojemników, które nie są zimoodporne np. agapant (Agapanthus), agawa, bieluń (Datura), dracena, eukaliptus, wawrzyn, mirt, oleander, fígowiec (Ficus carica), palma, granatowiec, rozmaryn, juka (Yucca) itp. zalecamy latem uprawiać na zewnątrz, na świeżym powietrzu i suchym miejscu osłoniętym przed wiatrem. Jedynie aukuba (Aucuba) i fuksja lubią półcieniste lub cieniste stanowiska. Zapylanie W niniejszym poradniku temat zapylania opisany jest wyłącznie w przypadku drzew owocowych. Zimowa ochrona Warunkiem dobrego przezimowania roślin pojemnikowych jest ochrona przed mrozem, przewiewne i niezbyt ciemne pomieszczenie, w którym zostaną umieszczone rośliny w okresie październik - kwiecień, a w regionach zagrożonych dłuższymi przymrozkami aż do maja. Podlewać należy według potrzeb, aczkolwiek bryła ziemna w żadnym wypadku nie może wyschnąć. Im cieplej jest w pomieszczeniu do przezimowania, tym większe zapotrzebowanie na wodę. Zimując w zbyt ciepłym, zamkniętym pomieszczeniu, rośliny mogą zostać zaatakowane przez tarczniki lub bawełnice. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji należy zastosować odpowiedni preparat. Nikt jeszcze nie napisał recenzji do tego produktu. Bądź pierwszy i napisz recenzję. Tylko zarejestrowani klienci mogą pisać recenzje do produktów. Jeżeli posiadasz konto w naszym sklepie zaloguj się na nie, jeżeli nie załóż bezpłatne konto i napisz recenzję. 1. Dzika róża Rosa canina – krzewy róży dzikiej porastają całą Europę. W Polsce występują od wybrzeża Bałtyku po wyższe położenia górskie, trzymając się przede wszystkim prześwietlonych lasów. Spotykamy je również w zbiorowiskach zaroślowych oraz na śródpolnych miedzach i przydrożach. Dorasta do 3 m wysokości, tworząc kolczastą plątaninę. Owoce dzikiej róży dostarczając wielu witamin: B1, B2, E, K i PP, a szczególnie C. Stwierdzono, że kilogram dojrzałych owoców zawiera jej tyle, co 10 kilogramów cytryn! Już 2–3 owoce mogą pokryć dzienne zapotrzebowanie dorosłego człowieka. Od wieków owoce dzikiej róży były chętnie wykorzystywane w kuchni. Wytwarzano z nich dżemy, konfitury, soki, wina czy nalewki. Pokrój: krzew dorastający do 3 m, gałęzie z hakowato zakrzywionymi kolcami często krzyżujące się, bardzo gęste. Występowanie: powszechnie występuje w całej Polsce oraz Europie, spotykana jest również w Afryce Północnej. Częstsza na obszarach o cieplejszym klimacie, w górach rośnie do 1500 m. Liście: skrętoległe złożone z 5 do 7 listków o długości około 3 cm. Kora: na starszych pędach jest szaro-brunatna i popękana. Kwiaty i owoce: kwiaty są pięciopłatkowe białe lub różowe. Czerwone owoce szupinkowe dorastają do 2-3 cm. Ciekawostki: owoce dzikiej róży zawierają bardzo dużo witaminy C, już od 1 do 3 owoców pokrywają jej dzienne zapotrzebowanie u dorosłego człowieka. 2. Bez czarny Sambucus nigra – nazwy ludowe: bzina, bzowina, habza, hyćka. Wysoki krzew powszechnie występujący w różnych typach lasu, zaroślach, nad brzegami strumieni i rowów melioracyjnych. Uznawany od wieków za jedną z najważniejszych roślin leczniczych. Grecki medykHipokrates traktował czarny bez jako rodzaj podręcznej apteczki. W swych dziełach opisał lecznicze działanie wszystkich elementów krzewu, zalecając je jako środki na przeczyszczenie, moczopędne i uśmierzające ból. Ceniony jest także w kuchni, np. kwiaty czarnego bzu smażone w cieście naleśnikowym to pyszny deser. Surowe części rośliny zawierają substancje toksyczne, które rozkładają się dopiero pod wpływem suszenia i gotowania. Ze względu na swoje zdolności adaptacyjne uważa się go za bardzo pożyteczną roślinę w rekultywacji gruntów zdegradowanych. Pokrój: zazwyczaj ma formę krzewiastą jednak czasem może przybierać formę drzewiastą i wówczas dorasta do 10 m. Występowanie: w całej Europie i zachodniej Azji aż do Indii, został również introdukowany w Ameryce Północnej, Chinach, Australii i Nowej Zelandii. W Polsce powszechny na terenie całego kraju. W górach rośnie do 900 Liście: naprzeciwległe złożone z 3–7 listków o kształcie jajowato-eliptycznym z piłkowanym brzegiem osiągają długość od 3 do 9 cm. Kora: jasnobrązowa, podłużnie spękana. Kwiaty i owoce: pojedyncze kwiaty są drobne o średnicy do 5 mm koloru białego zebrane w baldachogrona o średnicy od 10 do 20 cm. Owoce są fioletowo czarne, lśniące kuliste o długości od 6 do 8 mm. Ciekawostki: surowe owoce są niejadalne natomiast nadają się na przetwory np. dżemy, konfitury, soki. 3. Leszczyna pospolita Corylus avellana – krzew dorastający do 8 m wysokości, pospolita w całej Polsce. Nieoceniony sprzymierzeniec ptactwa, które chętnie gniazduje w jej konarach. Na jej orzechach żerują dziesiątki gatunków skrzydlatych, łącznie z orzechówką, która od krzewu wzięła swoją nazwę. Wiewiórka traktuje orzechy laskowe jako jeden z zasadniczych składników swego pożywienia. Pszczelarze bardzo cenią fakt, że krzew ten dostarcza obfitego pożytku pszczelego w postaci pyłku z bazi, czyli kwiatostanów męskich. Szczególnie ważne jest, że pojawia się on bardzo wcześnie, zanim jeszcze inne gatunki dają pożytek kwiatowy. Orzechy laskowe to również przysmak ludzi. Jadalne jądra orzechów mają wielką wartość odżywczą, tłuszcze, których zawartość dochodzi nawet do około 70%, oraz białka, stanowiące do 20% ich masy. Poza tym zawierają inne cenne składniki, takie jak witaminy i związki mineralne. Z drewna leszczyny robiono rękojeści do narzędzi gospodarskich, cepy, grabie, faszynę, tyczki do grochu i fasoli. Młode, długie pędy służyły do wyplatania koszyków i płotów. Pokrój: duży, wielopienny krzew do 5 m wysokości o wzniesionych gałęziach. Występowanie: pospolita w całej Europie oraz Azji mniejszej. W Polsce możemy ją spotkać na terenie całego kraju, w górach do 1300 Liście: liście duże do 10 cm, na krótkiej ok. 1 cm szypułce podwójnie piłkowane, blaszka liściowa szeroko owalna. Kora: barwy popielatej, gładka z poziomymi kreskami. Kwiaty i owoce: kwitnie od lutego do kwietnia. Kwiaty męskie zebrane w kotki zgrupowane po 2 do 4, bardzo obficie pylą na żółto. Kwiaty żeńskie niepozorne, widoczne są tylko czerwone znamiona na krótkopędach. Owocem jest popularny orzech laskowy. Ciekawostki: leszczynowe pędy z uwagi na ich giętkość były kiedyś używane do wyrobu wędek. 4. Śliwa tarnina Prunus spinosa – nazwy ludowe: tarnina, tarń, tarka, ciarki. Silnie rozgałęziony, ciernisty krzew. Pospolita niemal w całej Polsce. w otwartym krajobrazie pól i łąk tworzy charakterystyczne zakrzewienia zwane czyżniami. Tarnina jest bardzo cenną rośliną miododajną, dostarcza zarówno pyłku, jak i nektaru. Jej owoce są chętnie zjadane przez ptactwo. Od dawna używana w kuchni wielu narodów. Francuzi z niedojrzałych owoców robili np. marynaty w occie. W Polsce wyrabiano z nich wino. Wiązki tarniny wykorzystywane są w tężniach solankowych. W ludowej tradycji wierzono, że jej ostre kolce mogą odstraszać żywe stworzenia i leśne demony. Dlatego całe gałązki wieszano nad wejściem do chaty, obory czy chlewu. Pokrój: ma formę krzewiastą dorasta wówczas do 3 m, bardzo rzadko może przybierać formę drzewa i wówczas może dorastać do 6 m. Tworzy tak zwane czyżnie czyli gęste zakrzewienia. Występowanie: występuje prawie w całej Europie, zachodniej Azji oraz północnej Afryce. W Polsce pospolita na terenie całego kraju. Liście: o brzegu piłowanymsą jajowate, eliptyczne lub lancetowate o długości od 2 do 4 cm, osadzone są skrętolegle na pędach. Kwiaty i owoce: białe kwiaty mają średnicę od 1,2 cm do 1,8 cm,osadzone są najczęściej pojedynczo, większe skupienia tworzą na końcach pędów. Owocem są kuliste pestkowce barwy czarnosinej z niebieskawym nalotem. Kora: bardzo ciemna, prawie czarna. Ciekawostki: od tarniny swoją nazwę wzięło wiele Polskich miejscowości np. Tarnów, Tarnów Opolski, Tarnowskie Góry. 5. Dereń jadalny Cornus mas – tworzy rozłożysty krzew lub małe drzewo. Zalicza się do najstarszych drzew owocujących. Prawdopodobnie już 5000 lat temu ludzie żywili się jego owocami. W swoim naturalnym środowisku rośnie zwłaszcza w zaroślach i na zalesionych stokach. Jest bardzo wytrzymały na mrozy i susze. Współcześnie owoce derenia wykorzystuje się do wyrobu smacznych i zdrowych przetworów – konfitur, dżemów, soków oraz nalewek, zwłaszcza cenionej dereniówki. Prawdziwym przysmakiem i jest kiszony dereń, produkowany już w XVII w. w kuchni dworskiej. W 2008 roku został wpisany na listę Produktów Tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Ze względu na dużą zawartość witaminy C i żelaza owoce derenia stosuje się jako lek wzmacniający odporność organizmu i przeciwdziałający anemii. Dereń posiada bardzo twarde i cenione drewno. Wykonywano z niego między innymi elementy mechanizmów zegarowych. Pokrój: tworzy rozłożysty krzew lub małe drzewo mogące osiągnąć 3–7 m wysokości. Występowanie: naturalnie występował w środkowej i południowo wschodniej Europie oraz zachodniej Azji. Obecnie uprawiany w wielu krajach. Liście: o jajowatym kształcie z zaostrzoną końcówką, o długości 5-10 cm ułożone są naprzeciwlegle na pędach. Kwiaty i owoce: kwiaty barwy żółtej zebrane w baldachy z czterema płatkami kwitną przed rozwojem liści. Owoce ciemnoczerwone podłużne o długości około 2 cm. Kora: oliwkowozielona,cienka, spękana, łuszcząca się drobnymi płatami. Ciekawostki: jadalne owoce derenia są bogate w taniny, polifenole, kwasy organiczne, witaminę C i antocyjany. 6. Głóg jednoszyjkowy Crataegus monogyna – nazwy ludowe: babimąka, zajęcze gruszki, ptasi chleb. Pospolity krzew lub niskie drzewo występujący niemal w całej Europie. W Polsce jest jednym z podstawowych gatunków naturalnych zadrzewień śródpolnych. Jest bardzo odporny na czynniki klimatyczne i długowieczny. Kwiaty głogu są miododajne i przyciągają owady zapylające. Jego cierniste korony oferują bezpieczne miejsca lęgowe dla ptaków, a czerwone owoce są dla nich przysmakiem. Głóg od dawna stosowany był w medycynie ludowej i ziołolecznictwie, w leczeniu dolegliwości sercowych. Wytwarza się też z niego konfitury, syropy, wina. W dawnej Polsce chłopi wierzyli, że krzewy głogu, rosnące na miedzach, chronią zboża przed szkodnikami. Pokrój: krzew lub niskie drzewo. Dorasta do 6–8 m wysokości, ma silnie zdrewniałe cierniste gałęzie. Występowanie: naturalnie występuje w Europie, Zachodniej Azji i Północnej Afryce, rozprzestrzenił się w Afryce, Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zelandii. W Polsce jest pospolity z wyjątkiem wyższych partii gór. Liście: ustawione skrętolegle, jajowate o długości od 3 do 6 cm z 3-7 klapami całobrzegie. Kwiaty i owoce: kwiaty białe pięciopłatkowezebrane w podbaldachy. Czerwone owoce są jajowate lub kuliste. Kora: ciemnobrunatna, spękana w wąskie pasma lub prostokąty. Ciekawostki: głóg bardzo dobrze nadaje się na żywopłoty ponieważ dobrze znosi strzyżenie, bogate w witaminę C owoce są jadalne. 7. Kruszyna pospolita Frangula alnus. Bywa nazywana szakłakiem kruszyną, troszczyną wilczyną. Jest krzewem osiągającym wysokość 5 m. Gałązki ma delikatne, cienkie i dość kruche, od czego wzięła swoją nazwę. Jest rośliną mrozoodporną, niewybredną co do nasłonecznienia, która doskonale rośnie zarówno w pełnym słońcu, jak i głębokim cieniu. Występuje w całej Polsce, zwłaszcza na niżu i w paśmie pogórzy. Najchętniej rośnie w lasach, borach, zaroślach i zadrzewieniach śródpolnych. W Polsce do 2014 r. była objęta częściową ochroną gatunkową. Kruszyna ma zdolność samozapylania kwiatów, ale jako roślina miododajna chętnie korzysta z usług pszczół. Stanowi również cenny dla nich pożytek. Niegdyś używano do wytwarzania materiałów barwiarskich – komponenty zawarte są w korze, drewnie, liściach i owocach tego krzewu. Jej kora zawiera glikozyd antrachinowy – glikofrangulinę, niegdyś powszechnie stosowany jako lek przeczyszczający i łagodnie żółciopędny. Wchodzi on wciąż w skład licznych mieszanek ziołowych i preparatów używanych na zaparcia, choroby wątroby, śledziony i dróg żółciowych. Pokrój: zazwyczaj przybiera formę krzewiastą, bardzo rzadko niewysokie drzewko o wysokości do 5 m. Występowanie: występuje w północno-zachodniej Afryce, Europie i zachodniej Azji. W Ameryce Północnej jest uznawana za roślinę inwazyjną. W Polsce pospolita na terenie całego kraju z wyjątkiem wyższych partii gór. Liście: ustawione skrętolegle o długości od 3 do 7 cm, odwrotnie jajowate lub eliptyczne. Blaszka liściowa całobrzega. Kwiaty i owoce: kwiaty białe drobne na krótkich szypułkach, wyrastają po 2-10 z kącików liści. Owocem są kuliste czarne pestkowce. Kora: ciemnobrązowa z białymi plamkami. Ciekawostki: nazwa krzewu wzięła się od kruchych gałęzi, kora kruszyny stosowana jest w lecznictwie. Zgłoś się do programu Newsy Artykuły (76) Bez kategorii (267) Ciekawostki (15) Konkursy (278) Czarodziejskie Drzewo (19) Drzewo Roku (133) Europejskie Drzewo Roku (22) Ucz się z klimatem (7) Zbieraj makulaturę, ratuj konie (101) Newsy (123) Święto Drzewa (257) ratuj konie (38) Wśród pól (8) Zbieraj kartridże (3) Wydarzenia (83) Wystawy (10) Szukaj Polecamy Tajemnicze opowieści o przyjaźni z otaczającym światem Część dochodu ze sprzedaży zostanie przekazana na wsparcie działań KLUBU GAJA. Do nabycia w księgarniach internetowych: oraz w księgarniach stacjonarnych.